Fin

Wel this is it. Mijn tijd zit erop. Ik heb er ongeloofelijk van genoten, ik hoop jullie ook een beetje vanop afstand. En belangrijker, misschien ben je warm gemaakt om zelf één van je droombestemmingen te gaan bezoeken. Doen zou ik zeggen!

Galapagos, Seymour Norte Island

Galapagos, Sombrero Chino Island

Galapagos, Bartolome Island

Galapagos; Santiago Island (Puerto Egas)

Galapagos; Rabida Island

Some beach pics

Galapagos Islands

Galapagos Islands, de laatste stop, maar wel de kers op de taart. Het was gewoon het perfecte einde van een geslaagde trip. Eerst stond dit niet op mijn programma, maar door een last minute ben ik er toch geraakt. En achteraf bekeken was dit unicum eigenlijk nog veel meer geld waard. Een geluk dus maar dat ik er toch geweest ben. Nog nooit in mijn hele leven heb ik zo'n bizarre biotoop bezocht. Niet alleen de dieren die de archipel bewonen, die allerminst mensenschuw zijn, maken deze eilanden tot wat ze zijn, maar ook de natuur en de structuur van deze vulkanische eilanden speelt evenzeer zijn rol. Je stapt aan wal, en onmiddellijk waan je je in een andere wereld. De zeeleeuwen liggen in grote families te relaxen op het strand, de leguanen kruipen zonder aarzelen aan je voorbij, en ook alle andere dieren zetten hun bezigheden ongestoord verder. Ze vinden het precies helemaal ok dat er plots een groepje van 15 mensen hun territorium betreedt. Hoewel, soms is er wel een zeeleeuw die met z'n luid geroep duidelijk stelt dat je maar beter niet te dicht in de buurt komt. De jonge zeeleeuwen zijn van een heel ander kaliber: die vinden het plezant dat daar zo'n raar wezen in zee aan het snorkelen is, en komen nieuwsgierig op onderzoek. Vaak volgen ze je minutenlang, en komen met hun snoet op 5 cm van je gezicht hangen, om dan weer snel weg te duiken. Het is echt een droom die werkelijkheid wordt. Spelen met zeeleeuwen in zee, dan nog wel in het wild. Ook reuze zeeschildpadden laten je hun bezigheden onder de zeespiegel rustig gadeslaan. Verder zijn roggen, haaien, zeeleguanen, penguins en alle soorten kleurrijke koraalvissen geen uitzonderingen in de wateren rond Galapagos. Het is in één woord uniek. De snorkelsessies tijdens de 4 daagse cruise, waren beter dan al het diepzeeduiken dat ik voordien al had beleefd.

Rabida Island en Santiago Island staan alvast op de blog. Ik zal zeker en vast ook de andere eilanden die ik bezocht heb uploaden, maar dit zal moeten wachten tot ik terug thuis ben. Het is nu 20.06 hier in Ecuador, en om 21.00 vertrek ik naar de luchthaven voor de laatste vlucht: terug naar België. Tot straks alvast, bij een goe trappistje a.u.b ;-)

Quito, hoofdstad van Ecuador en omgeving

De eerste kennismaking met Quito was niet echt een meevaller, maar laten we er maar vanuit gaan dat ik op het verkeerde moment op de verkeerde plaats was. In ieder geval: ik wil de hoofdstad van Ecuador niet zomaar links laten liggen. Dit keer zocht ik me een hostal uit in een iets betere buurt, maar toch moet ik besluiten dat Quito in geen geval een veilige plaats is. Het is jammer dat de lokale bevolking niet beseft dat toerisme een belangrijke bron van inkomsten is. Gidsenverenigingen en andere organisaties proberen de man in de straat ervan bewust te maken dat dit voor een groot stuk de toekomst van het land is, maar er is nog een lange weg te gaan. Miscchien zou de regering hiér haar macht beter eens aan de dag leggen, hoewel ik vrees dat die meer dollars ziet in de oliemaatschappijen die zich maar wat graag komen vestigen in de nog niet ontgonnen oliegebieden te midden van de prachtige jungle van Zuid-Amerika, de groene long van dit werelddeel.

Anyway, ik besluit Quito te bezoeken met een gids. Je moet de problemen ook niet gaan zoeken, en ik heb maar 1 volledige dag voorzien, dus dit leek me de beste manier. Ik beland bij een enthousiaste kerel, die me naast de hoofdstad ook bewust maakt van heel wat andere maatschappelijke problemen. Interessant. We schuimen samen de hele stad af, zoeken de beste plekjes op om te fotograferen, drinken de beste fruitsapjes van de stad (och man die zijn hier hemels...), en bezoeken daarna nog 'Mittad del Mundo' (yes, ik heb letterlijk op de middellijn van de wereld gestaan) en bekijken nog een gemeenschap vanop een hoogte die in de krater van een dode vulkaan is gevestigd. Wicked!

Ik ben blij Quito toch grondig bezocht te hebben, al voelt de stad niet aan als de meest gezellige plaats om te vertoeven in Ecuador. Ik ben nu eindelijk aan de kust geraakt, in een desolaat surfersstadje, Canoa. Tijd om te chillen dus ;-) De rit er naartoe was wel een beproeving. Ik heb een nachtbus genomen van ong 8 uur: never again. De hele nacht hebben die gasten van die zuidamerikaanse 'vader Abraham' muziek zitten draaien, en nog verdomd luid ook. Om zot van te worden. Morgen of overmorgen trek ik verder naar Puerto Lopez om te gaan duiken, en hopelijk walvissen te spotten. Thumbs up !