Quito, Pichincha Volcano

Ecuador, het land van de vulkanen. Ik wou er toch op z'n minst eentje bedwingen ... Ik kon op weg van Baños naar Quito in Latacunga gestopt zijn, en daar de Cotopaxi (5897 m) - proberen - beklimmen, maar het weer zat echt niet mee. Bovendien is dat al een mini expeditie die veel geld kost, en aangezien ik straks naar Galapagos ga moet ik een klein beetje gaan budgetteren. Er zijn echter veel alternatieven, zoals bijvoorbeeld de vulkaan Pichincha (4698 m), die net naast Quito ligt.

Op naar Quito dus. Hostalletje gezocht en gevonden in de buurt van het busstation, omdat ik de avond nadien al door wil reizen naar Otavalo, voor de niet te missen zaterdagmarkt. Het blitzbezoek aan Quito was - de trek naar de top van de vulkaan buiten beschouwing gelaten - echter geen voltreffer. Ik heb nl zelf ook eens mogen ondervinden, dat hier niet alles zonder gevaar is. Ik was 's avonds nog iets gaan eten, en keerde om 20.00 terug naar het hostal. Er liep zelfs nog heel wat volk op straat. Een jonge kerel komt me aanklampen, en lijkt vriendelijk kennis te willen maken. Het wordt al snel duidelijk dat hij eigenlijk op mijn geld uit is, dus ik maak hem duidelijk dat ik zijn slinkse manier van geld aftroggelen niet op prijs stel. De kerel snapt het - dacht ik - en gaat zijn eigen weg, net als ik. Twee minuten later krijg ik het gevoel dat er iemand dicht achter me aan loopt, ik draai me om, en dezelfde kerel had er een vriendje bijgehaald. Toen ze me vast grepen, heb ik me onmiddellijk kunnen losrukken, en mijn boek die ik in de hand had naar één van de twee z'n hoofd gesmeten. Het waren jonge gasten, dus ik geloof dat ze zelf wat geschrokken waren van wat ze aan het doen waren, en hebben het toen maar op een lopen gezet. Zonder buit.

De dag nadien op weg naar het station, deed er nog zo'n type kereltje teken dat ik eraan ging toen hij me kruiste en eens op de bus richting Otavalo, kwam er nog een zogezegde controleur de ticketjes opvragen, en hij wou mijn rugzak ook even checken. Ik heb hem uitgelegd dat me dat niet nodig leek, en toen verdween de kerel. De chauffeur deed achteraf teken dat die kerel m'n rugzak wou stelen. Mja, zo ver was ik ook al mee ... Pff, dit was toch wel even een dalletje. Drie van die situaties op één avond en één dag was me net iets te veel. Ik dacht toen echt: klotestad, blij dat ik de bus op zit richting Otavalo. Ik ben in Otavalo dan weer super gastvrij ontvangen, in een schat van een hostalletje, bij heel lieve mensen. Dus, no passa nada.

Overmorgen ga ik trouwens terug naar Quito, want er is nog het één en ander die ik daar wil doen, en ik moet daar ook nog Galapagos gaan betalen. Ik zit er ook niet echt mee, alleen dubbel zo voorzichtig zijn. Als je er achteraf over nadenkt, kun je het die gasten zelfs niet echt kwalijk nemen. Zij kunnen waarschijnlijk alleen maar denken: die lange blanke is met z'n gat in de boter gevallen, en wij zitten hier de eindjes aan elkaar te knopen.

Geniet nog van de beeldjes van 'el volcan',

en tot gauw met meer nieuws vanuit Otavalo.

Rafting in Baños

Een paar beeldjes van de rafting dag in Baños, gelukkig niet met mijn camera gefotografeerd. De dag voordien hadden die twee gasten uit Londen hun kleine digitale camera's meegegeven met de gidsen toen we canyoning zijn gaan doen, en er schoot niet veel van over. Deze zijn gemaakt met een waterdichte camera. Was dikke fun trouwens. Het heeft wel de hele dag geregend zonder ophouden, maar veel maakt dat niet uit zoals je ziet op de foto's. Door de harde regenval, is de rivier trouwens flink gaan aanzwellen, waardoor we een keer of twee uit de boot zijn moeten stappen om een stuk te wandelen langs de oever. De rapids waren zo hevig, dat ze niveau 6 bereikten op sommige plaatsen, en daar geraak je alleen met wendbare kayaks door. Iedereen is wel eens uit de boot geflikkerd, maar zonder veel erg. Eén keer was het effe schrikken, toen an eruit ging, want die was onder de boot terechtgekomen. Het duurde toch wel bijna 10 seconden, eer ze terug boven water kwam, en dat is lang in zo'n kolkende rivier.

Back in Ecuador

De 3 weken Peru zijn al om, de tijd gaat snel. Na de salkantay trek, met als mooie afsluiter Machu Picchu, onmiddellijk het vliegtuig op richting Lima. Alle vluchten richting Ecuador gaan via Lima, dus ben ik snel nog even het centrum ingedoken. Ik kon ook een slaapplaats nabij de luchthaven zoeken, maar ik had nog een hele namiddag, en mijn connecting flight tot Guayaquil was toch pas de dag nadien. Lima is groot, druk en overdekt door een dikke laag smog, maar toch blij even van de sfeer geproefd te hebben. s' Avonds lekker gegeten, en twee flesjes wijn gekraakt met z'n tweeën (oeps).

Tegen de middag de dag nadien ben ik terug op ecuadoriaanse bodem geland. Aangezien ik de stad Guayaquil al had verkend bij aankomst 3 weken geleden, heb ik onmiddellijk een bus genomen tot Cuenca, een kleinere stad op zo'n 5 uur rijden. Zoals gepland heb ik toen gewoon even wat rust genomen. Wandelingetje door het centrum, boekje lezen, iets eten 's avonds en lekker slapen. Zo ging het de volgende dag verder tot Alausi, waar ik de 'devil's nose' treinrit heb gedaan (niet zo'n topper zoals de meeste reisgidsen voorschrijven trouwens).

Samen met twee gasten uit Londen, die ik tijdens de devil's nose loop heb leren kennen, ben ik tot Baños getrokken. We zitten in een leuk hostal, en het is tijd voor terug wat actie !! We gaan hier wat apetoeren uithalen (cause that's what boys like to do ;-)

Morgen gaan we canyoning doen (in rappel hoge watervallen afdalen, en via kabels over rivieren klauteren) en de dag daarna hebben we een dag rafting gepland, level 4.5, dus dat wordt kicken.

Tot over een paar dagen, met misschien nog wat fotomateriaal. Van de laatste rustdagen heb ik nog wat kiekjes uitgezocht, die de couleur locale van de dorpjes en stadjes hier weergeven. Baaikes.